Lift

Elliot wou niet weer een straf krijgen dus ging tegen de muur aan zitten. Hij keek rustig toe wat er gebeurde en lachte om een paar acties van zijn mede gevangenen.

Amoux en Alain stonden rug aan rug en beschermde elkaar. Alain schrok zich door en draaide snel om naar Amoux. 'Waar is Amèlie?'

Ik zag Elliot en een vuur laaide in me op. Hij stond daar gewoon! Had hij dan geen enkel gevoel van rechtvaardigheid? Ze vochten iook om hem! Ik rende richting hem en ontweek enkele jongens en sloeg er zelfs ééntje neer!

Elliot bleef rustig zitten en hield alles goed in de gaten. Het duurde gelukkig maar even voordat de bewakers met genoeg waren om dit te stoppen.

Alain en Amoux rende door de menigte op zoek naar Amèlie.

Ik ging voor Elliot staan en keek hem aan. 'Waarom doe je dit? waarom laat je ze voor je vechten en blijf je er zelf bij staan? Hebben ze je zo'n pijn gedaan bij je straf?!'

Elliot keek haar even aan en stond moeilijk op. 'Ik laat ze niet voor me vechten. Ze vechten gewoon omdat ze dat willen. Ik heb ze nooit gezegd dit te doen, ik heb zelfs nee gezegd. En als je het echt wilt weten, ik verga van de pijn.'

Alain werd neergehaald en Amoux schoot hem te hulp.

Ik werd weer iets rustiger en keek hem gewoon aan. 'Dat... is je eigen schuld,' zei ik heel zachtjes en ik soeg mijn ogen neer. 'je had me bijna vermoord...'

'Ga toch weg. Je weet niet half waar je het over hebt. Als ik jou was zou ik maar weggaan met je broers, anders zullen ze hetzelfde lot ondergaan als ik heb gehad. Daarom dat ik zit en kijk en niet meevecht, maar je broers vechten wel en zullen ervoor gestraft worden.'

Alain en Amoux lagen beide op de grond en ze konden maar niet onvereind komen, omdat er steeds weer iemand anders ze tegen de grond drukte.

'Mijn broers houden van me... Ze zullen me altijd beschermen,' ei ik Elliot en ik keek eventjes om. 'Maar... Dit gevecht begon wel door jou!' Ik kon het niet laten en gaf hem een duw. Als wij allemaal straf kregen, dan hij ook.

Elliot viel achterover en greep meteen naar zijn buik. 'Hou je mond. Ik wil niemand vermoorden.' Zei hij en pakte daarna snel zijn hoofd.

Alain kwam omhoog en liep eerst weg en rende toen terug en beukte de jongen op Amoux eraf en viel daardoor tegen een bewaker aan. 'Ik....nee ik beschermde mijn broer en zus.'

Gechrokken keek ik naar Elliot en ik keek om. 'Ik... ga mijn broers zoeken,' fluisterde ik bang en ik rende weg, de vechtende menigte in.

Elliot bleef liggen en probeerde nog steeds rustig te blijven.

Alain keek bang naar de bewaker die het blijkbaar niet kon schelen wat er was gebeurd en maakte de polsen van Alain aan elkaar. 'Nee, alsjeblieft. Ik beschermde alleen mijn familie.' Amoux zag dat zijn broer werd afgevoerd en rende verder en kwam Amèlie tegen. 'Alain is opgepakt door de bewakers.'

'Wat nee...' fluisterde ik en ik keek bang in de richting waar Amoux vandaan kwam. 'Nee, dat mag niet,' zei ik en ik keek Amoux aan en rende toen in die richting. Ze mochten mijn broers niet straffen, dan mij maar en hopen dat Jason er zou zijn om er een stokje voor te steken. 'Laat Alain los!' riep ik naar de bewakers. Het gevecht was gestopt nu de eerste waren opgepakt en iedereen deed also er niets was gebeurd.

Elliot keek naar de gebeurtenissen. Iedereen was snel naar de kant gegaan en de mensen die opgepakt waren of werden. Toen hij zag hoe Amèlie reageerde speelde er in zijn hoofd een soort van tweestrijd plaats. Rustig stond hij op en liep hij naar haar toe. 'Ik begon het gevecht. Hij deed niks.' Zei hij en keek snel naar de grond.

Alain wou zo min mogelijk straf krijgen en zei niks en werkte niet tegen. Amoux was al naar Amèlie gelopen en trok haar naar achter.

Verbaasd keek ik naar Elliot opzij en toen om naar Amoux. 'Het is ook mijn schuld!' zei k, maa rik liet me wel meetrekken door Amoux. Kort keek ik hem aan met een verontschuldigende blik. Ik moest wel zeggen dat het mijn schuld was. Anders kreeg Alain straf.

De bewakers wisten niet wat ze moesten doen en keken elkaar bedenkelijk aan. 'Ik was het, laat hun gaan. Ik sloeg en hun verdedigde zichzelf.' Riep Elliot naar ze. Hij werd gepakt, maar het leek er niet op dat ze iedereen vrij gingen laten.

Ik hieldAmoux vast en kuste toen zijn wang.'Ik moet groot worden,' fluisterde ik en ik stapte naar voren.'Elliot en ik begonnen eigenlijk. De rest is onschuldig. Alsjeblieft...'

Elliot liet zich afvoeren en de bewakers pakte Amèlie.

Amoux keek haar geschrokken aan en rende naar haar toe. 'Nee Am, jij deed helemaal niks. De gevangenen begonnen. Alsjeblieft Amèlie.' Alain keek ze geschrokken aan. 'Nee, Amèlie jij begon niet.'

Ikdurfde mijn broers niet aan te kijken toen ik werd meegenomen en hoopte maar dat de straf te doen zou zijn.

Alain en Amoux bleven geschokt achter en probeerde iets te verzinnen om haar te redden.

Ik glimlachte zwak naar ze en werd toen uit hun zicht onttrokken.