Bewakersruimte

.

Jason zat beetje onrustig op een stoel aan tafel bij nog 4 bewakers. Een van hen was een verhaal aan het vetellen over een nieuwe gevangenen die van de trap af viel en toen hem sloeg omdat hij hem blijkbaar de schuld gaf. Gewoon de normale verhalen dus. Ze slaan nooit ergens op. Jason kon alleen denken aan Amelie die met Elliot had gezoend.

Ik liep naar het bewakershokje toe en zag daar vijf bewakers waarvan er één Jason was. Ik wist niet of ik met hem wilde praten en klopte maar gewoon op het raampje om te kijken wie me te woord zou staan. Ik keek extra lief naar binnen en punnikte aan mijn haarpunten.

Ben je er nog lang dan?

Jason keek verbaasd op en zuchtte geïrriteerd. Justin keek om en lachte. 'Ik regel het wel weer.' Hij stond op en liep naar de deur. 'Wat?' Vroeg hij toen hij de deur open had gedaan.

Vrijdag kom ik terug en dan heb ik meteen opbouwweekend svjl en dan weekje svjl dus alleen laat online.

Vanaf zondag zit ik twee weken in Oekraïne schat. xd

Ik keek op naar de jonge en haalde een hand door mijn haren. 'Ik wil graag zuster worden en ze zeiden dat ze echt zusters nodig hadden, maar ik moest het eerst met een bewaker regelen die het door moest geven aan hogerop.'

Nice, oke.

Justig grijnsde en ging voor haar aan de kant. 'Nou in dat geval. Als je ons kunt overtuigen dat je een goede zuster bent, dan zullen we het doorgeven.' Hij hield de deur voor haar open. Jason keek boos naar Justig, maar herstelde zijn gezicht weer snel. Van Justin kon hij toch niet winnen.

Ik keek hem argwanend aan, maar stapte toch maar naar binnen. Hier kwam nooit iemand uit mijn groep en het voelde raar hier te zijn. De blik van de bewaker zei me niet veel goeds en ik keek even naar Jason. Wat als hij wraak op me wilde nemen?>

Justin liep achter haar aan en ging weer zitten. 'Dus overtuig ons.' Zei hij en lachte weer. Jason keek haar niet aan. Dat kon hij nu even niet. Elke keer moest hij denken aan die kus. 'Ik ga....even wat drinken halen.' Zei hij snel en stond op, maar Justin trok hem terug. 'Nee, blijf. Dit wordt lachen.'

Ik bleef staan en beet op de binnenkant van mijn wang en bleef een beetje afwachtend staan. 'Wat willen jullie dat ik doe dan om jullie te overtuigen?' vroeg ik en ik keek weer kort naar Jason die mij juist niet aan keek.

'Nou, meer dan dat je nu doet. Het lijkt wel of je het helemaal niet wil.' Zei Justin en hield de bovenarm van Jason goed vast. Wat was er toch mis met dat joch? Waarom wou hij precies nu drinken halen? Jason kon alleen maar naar de grond kijken en net doen alsof ze er niet was.

Ik fronste eventjes en keek Justin in de ogen. 'Ik wil het wel, zeg maar wat je wilt en ik zal het waarschijnlijk wel doen.' Ik ging geen valse beloftes maken tegen deze groep bewakers. Wat ze wilden was vast niet goed. Vrouwenbewakers waren er hier amper en ze hadden volgens mij allemaal een sekstekort.

Justin grijnsde en Jason trok zich snel los en liep naar de deur. 'Jason.' Zei Justin woedend en Jason bleef staan. 'Terug, nu meteen.' Jason draaide zich chagrijnig om en ging weer zitten. 'Kun je hem laten lachen?' Vroeg Justin en keek haar vragend aan.

Mijn blik ging naar Jason en ik knikte heel langzaam op de vraag van Justin. 'Denk het wel,' zei ik en ik ging op de tafel voor Jason zitten en sloeg mijn ene been over mijn andere been heen. 'Elliot is echt een rare jongen,' begon ik en ik tilde de kin van Jason op en keek hem in de ogen. 'Ik ben gewoon een te aardig meisje.' Hierbij sloeg ik overdreven mijn haren naar achter.

Justin grijnsde en keek goed wat ze allemaal deed. Jason keek haar niet aan. Hij wou haar niet zien. Hij wou haar niet horen en hij wou haar gezellige moment met Elliot niet vergeven.

Ik boog voorover zodat ik hem bijna aanraakte met mijn gezicht en keek hem recht in de ogen. Ik hield zijn kin zachtjes vast en keek hem zo enkele seconden aan. Hierna boog ik langzaam naar zijn oor, legde ik mijn hand over mijn mond zodat alleen hij me kon horen en fluisterde toen zachtjes: 'Ik houd niet van Elliot... Hij is aardig en lief, maar ik houd niet van hem. Het is de enige manier om hem rustig te krijgen. Ik ben juist bang... Dat ik jou heel leuk vindt...' Hopelijk viel dit goed want het as de waarheid en toen ik overeind kwam, keek ik ook weer serieus.

Jason keek haar verbaasd aan en schudde zijn hoofd. 'Nee...dat kan niet.' Zei hij en wreef door zijn gezicht. 'Je....nee.' Zei hij moeilijk en justin keek ze verbaasd aan. 'Wat?'

Ik keek even naar Justin en toen weer naar Jason en boog voorover om weer bij zijn oor te komen. 'Lach alsjeblieft eventjes alsof het was dat ik je een grap vertelde en dit het antwoord is. En het is waar...' Ik kwam overeind en keek hem glimlachend aan.

Jason keek haar verbaasd aan en in plaats van lachen bleef hij neutraal, maar zijn chagerijnige kop was al wel wat losser geworden. 'Toch begrijp ik het niet.' Zei hij en keek even naar Justin. 'bemoei je er niet mee.' Zei hij en Justin keek hem beledigt aan.

Mijn glimlach verdween en ik peuterde nu aan de rok van mijn jurkje. Ik wilde gewoon zuster worden, kon hij me dat niet gunnen? Het hier erover hebben met hun erbij was ook geen goed idee als hij en ik ons leven wilden houden. 'Ik wil gewoon zuster worden,' zei ik toen met een zuchtje. 'Laat me dat alsjeblieft worden.' Het was tegen iedereen bedoelt dit keer.

Jason knikte en zuchtte. 'Van mij mag je.' Justin schudde zijn hoofd en sloeg Jason hard tegen zijn arm. 'Nee, ze heeft niks bewezen. Laat eens zien dat je dit wilt.'

Geschrokken keek ik naar Justin en ik voelde dat ik wit wegtrok toen hij Jason mepte. 'Wat wil je dat ik doe, alsjeblieft!' zei ik met lichte wanhoop. Dat Elliot en Jason ruziede was al erg genoeg.

Jason keek geïrriteerd naar Justin en deed net of hij niks voelde. Justin zuchtte en stond op. 'Als we het op mijn manier gaan doen, dan wil je niet eens meer zuster worden. Dus doe maar iets. Laat ons zien dat je klaar bent om alles aan te kunnen. Wat mensen ook van je eisen.'

Ik klemde mijn kaken op elkaar en wist dat ik heel wat aan kon tegenwoordig daarom bleef ik gewoon op de tafel zitten. Toen trok ik mijn rokje wat omhoog en liet ik hem mijn been zien. 'En een beet op mijn buik, dat kon ik aan dus andermans pijn moet vast ook wel lukken.' Ik had geen idee wat ik moest doen.

Justin grijnsde en drukte haar schouders naar achter op de tafel. 'Je weet best wat we bedoelen. Af en toe heb je toch eens van die rare klanten en je weet nooit wat hun willen.' Zei hij en ging met zijn handen over haar zij. Jason stond meteen op en trok Justin terug. 'Laat het.'

Ik bleef liggen en haalde diep adem terwijl ik hem na keek. Jason beschermde me openlijk en ik hoopte dat hij daar geen problemen mee zou krijgen. 'Ik zorg wel dat ze me niets doen...' zei ik langzaam en ik kwam weer overeind. 'Ik kan dan hun zwakheden op dat moment.'